Een vriend van mij vertelde een keer een interessant verhaal over rijst in Azië. Jaren geleden kregen gevangenen in Azië rijst te eten, net als de bewakers. De gevangenen kregen ‘inferieure’ bruine rijst te eten. Onbehandelde korrels die door velen als minder lekker wordt beschouwd. De bewakers? Die aten iedere avond witte rijst. Ondanks het feit dat de gevangenen opgesloten zaten hadden zij een betere gezondheid. Zo hadden bewakers bijvoorbeeld last van hun stoelgang. Of het verhaal waar is, geen idee. Het geeft in ieder geval aan dat bruine rijst (ook wel zilvervlies rijst) z’n gezondheidsvoordelen heeft. Een belangrijk feit waarom men in Azië voornamelijk witte rijst eet heeft te maken met de houdbaarheid van bruine rijst. Witte rijst is simpelweg beter houdbaar in een warm en vochtig klimaat.
Bruine rijst en witte rijst, het verschil
Het grote verschil tussen beide korrels is dat witte rijst ‘behandeld’ is. Het schilletje om de rijstkorrel heen wordt verwijderd bij witte rijst. Zonde! Dit zorgt ervoor dat er een groot aantal vezels verdwijnen maar ook belangrijke stoffen als ijzer, folacine, potassium, zink en andere mineralen. Daarnaast is bruine rijst een belangrijke bron van vitamine E.
- Per 100 gram bevat bruine rijst zo’n 3.5 gram vezels. Bij witte rijst is dit slechts 0.6 gram
- Meer vitamines en mineralen. Bruine rijst bevat zo’n 67% meer vitamines!
- Witte rijst heeft een hogere glychemische waarde en zorgt voor een hogere insuline response
Bruine rijst is net als normale witte rijst erg goed klaar te maken in een rijstkoker.
